کشور کره در توسعه روستایی

تجربه کشور کره در توسعه روستایی

کشور کره،تا قبل از سال ۱۹۶۰میلادی،یکی از کشورهای
#عقب_افتاده_جهان به شمار می رفت.اقتصاد ملی در دهه ۱۹۵۰،متاثر از یک رشد جمعیتی قابل ملاحظه ای بود که
#تورم فزاینده و
#بیکاری بی شمار جامعه را به دنبال داشت .

میزان تورم سالانه به ۲۲درصد بالغ شده و مقدار اندوخته داخلی نیز به حدود ۴درصد رسیده بود ،در حالیکه میزان سرمایه گذاری در خلال سال های ۱۹۶۱-۱۹۵۴

فقط شامل
#ده_درصد می شد.
رشد تولید ناخالص ملی GNP ،در همان دوره ،در حدود ۴/۴درصد در سال ثبت شده در حالیکه میزان رشد جمعیت تقریبا به ۳درصد رسیده بود.

اقتصاد کره ،به نحو چشم گیری از سال ۱۹۶۲ به بعد دگرگون شد و در خلال ۱۹۹۰-۱۹۶۰به ۸درصد در سال ارتقاء یافت.

این دستاورد ،مشخصا به راهبرد صنعتی و جهت یافتگی نظام اقتصاد کشور به سمت صادرات مرتبط می شد،که توسط دولت کره،در خلال یک برنامه مستمر پنجساله توسعه اقتصادی،تاکید و دنبال شده است.

چهارچوب فرضی این سیاست ،مبتنی بر لزوم توسعه اقتصادی و مشروط به #حذف_فقر در بخش های شهری و روستایی استقرار بوده و این مهم میسر نگردید،مگر با توسعه
#فرصتهای شغلی و
#افزایش_بهره وری در سطح کشور.

☘برنامه های توسعه روستایی🌺

#برنامه های #مدرن روستایی در کره از سال ۱۹۷۵هماهنگ با طرح
#توسعه_جامعه” که در سطح ۱۲روستا معمول گشت،به مورد اجرا گذاشته شد .
استفاده از
#فنآوری تاسیس
#زیر_ساختهای روستایی
#توسعه_کشاورزی و
#مدیریت_امور_اراضی داخلی مشاغل روستایی موجب گسترش طرح توسعه جامع در سرتاسر کشور شد.

روند این طرح با
#برنامه_ترویج_کشاورزی و
#افتتاح_سازمان_روستا در سال ۱۹۶۲،(۱۳۴۰)؟؟؟تقویت شد
و تا سال ۱۹۷۰در سطح ۲۱۳۷روستا از ۱۳۷شهرستان ،گسترش یافت.
این برنامه در دهه ۱۹۷۰،توسط طرح جدید ساموئل آندونگ مبتنی بر توسعه روستایی جایگزین شد.

طرح آندونگ مرکب از یک
#حرکت_ملی همه جانبه برای
#تعال_معنوی
#زندگی_روستائیان و نیز
#بیداری_سیاسی در اقشار مختلف ملت کره بود.

اولین هدف این طرح
#دستیابی به
#درامد_کیفی و کمی در جهت
#بهبود زیر ساختهای روستایی بود،ولی در نهایت به
#سازندگی_ملی می اندیشید.
برای رسیدن به این مقصود طرح مزبور بر #تعالی و #بالندگی و
#خود_کفایی،
#تعاون و تلاش تاکید داشت.

این طرح به علاوه در دهه۱۹۷۰ سهم خوبی در توسعه و پویایی زیر ساختهای روستایی ایفا نموده و به عنوان اهرمی در جهت به کارگیری منابع موجود برای تقویت مناطق روستایی و کشاورزی به کار رفت.در طول سالهای ۸۰-۱۹۷۱،قریب به ۳۴۲۵میلیارد وان “wonدر طرح اندونک سرمایه گذاری شد تا
#شالوده های روستایی را تامین و سطح درآمدها را افزایش دهد.

با کمال تعجب باید اشاره کرد که خود #روستائیان_سهمی معادل ۴۹/۴در صد از سرمایه گذاری را به خود اختصاص داده بودند .
این روند موجب
*کاهش اختلاف سطح میان جوامع شهری و روستایی * گردید.
و حتی درامد خانوارهای کشاورز،از درامد خانوارهای کارگری شهر ها در دهه ۱۹۷۰،
**فراتر رفت.**

***********************(***
نتیجه اینکه؛
اگرچه کره جنوبی و ما توسعه را همزمان شروع کردیم و حتی ایران یک
دهه زودتراما، چون درکره
#مدل_توسعه_بومی بود ودر ایران
#مدل غیربومی، آنها به آنچه می خواستند تقریبا رسیدند و ما هنوز
سر
#ساختارمناسبی برای توسعه روستایی
به توافق نرسیده ایم.