برنامه های توسعه روستایی

ورزی (کم‌بودن بهره‌وری)، محدودیت منابع ارضی (در مقابل رشد جمعیت)، و عدم ‌مدیریت صحیح مسؤولان بوده است. به همین جهت، برای رفع فقر شدید مناطق روستایی، ارتقای سطح و کیفیت زندگی روستاییان، ایجاد اشتغال و افزایش بهره‌وری آنان، تمهید ”توسعه روستایی“ متولد گردید و سیاست‌ها و استراتژی های گوناگونی برای توسعه روستاها پیشنهاد و اجرا گردید در این بین کارآفرینی نیز بعنوان یک راهکار جهت توسعه روستایی در بسیاری از کشورها منجمله ایران به اجرا درآمد.

مناطق روستایی برای توسعه با مشکلات و چالشهایی روبرو هستند که شناخت آنها باعث می شود مسئولین استراتژی مناسب جهت توسعه را برای روستاها انتخاب کنند چالشهای مناطق روستایی عبارتند از:

۱- عدم دسترسی به سرمایه وامکانات ۲- مشکل درعرضه کالاها وخدمات ۳- تاکید بر یک صنعت یا کسب وکار خاص ۴- تمایل شدید به مهاجرت ۵- گسترش روزافزون تغییرکاربری اراضی زراعی ۶- امکان ریسک کمتر در روستاها ۷- کمبود سازمانهای حمایت کننده.

برنامه های توسعه روستایی باید به مواردی همچون: ایجاد اشتغال در بخش‌های غیرکشاورزی، کنترل جمعیت، توسعه اجتماعی و شهرسازی روستا، کاهش مهاجرت به شهرها، افزایش سطح رفاه، تاکید بر جذب و توسعه فناوری های جدید و آموزش و تربیت نیروی انسانی ماهر توجه داشته باشد و بر کسب و کار غیر کشاورزی نظیر صنایع تبدیلی، صنایع فرهنگی، خدمات، امور دولتی و دیگر کسب‌وکارها، صنعت گردشگری(توریسم) و تجارت خانگی تاکید داشته باشد و الگوی مصرف و تولید در روستا در حد تعادل و وزنه بییشتر به سمت تولید همراهی نماید.

راه‌حل‌های توسعه ی کارآفرینی در مناطق روستایی را می‌توان به دو بخش راهکارهای اجرایی و حمایتی تقسیم‌کرد، از راهکارهای اجرایی می‌توان به تعیین چشم‌انداز، قانون‌گذاری، اعطای تسهیلات دولت و دستگاه‌های ذیربط در جهت توسعه ی کارآفرینی روستایی اشاره‌ کرد.

بهره‌گیری از رسانه‌های عمومی در جهت تغییر نگرش حاکم نسبت به روستاها، تکمیل و ارتقای زیرساخت‌های عمرانی، ارتباطاتی، مخابراتی، فناوری‌های نو در روستاها، شناساندن و ترویج روستاها و به نوعی جذاب‌سازی فضای روستاها برای جذب سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی در صنایع کشاورزی، دامپروری، جنگل‌داری، ضنایع دستی و گردشگری روستاها، تشکیل خوشه‌های صنعتی، دانشی و فرهنگی در روستاها، آموزش و تربیت نیروی انسانی ماهر در صنایع مربوطه از جمله اقدامات دولتی در حمایت از فعالیت‌های کارآفرینی در روستاها باشد.

توسعه ی کارآفرینی روستایی تنها با القا از بیرون محقق‌نمی‌شود مگراینکه کارآفرینان محیط‌های روستایی، خود فرصت‌ها و منابع بالقوه و بالفعل را بشناسد و با استفاده بهینه از آنها، تنوع اشتغال و اقتصاد را برای محیط‌های روستایی به‌ارمغان‌ بیاورند.
در این صورت است که کارآفرینی در روستاها نهادینه و تثبیت‌می‌شود. بنابراین راهکارهای حمایتی در جهت حمایت از کارآفرینان روستایی نیز در این فرایند حیاتی به‌نظر‌می‌رسند که تشویق و حمایت از کارآفرینان روستایی برای ایجاد کسب‌وکارهای جدید، تشویق کسب‌وکارهای موجود به توسعه ی فعالیت‌ها و مدرنیزه‌شدن و حرکت به سمت تحقق ایده‌های جدید و کارآمد، ایجاد بستر لازم برای تربیت کارآفرینان روستایی، تشویق روستاییان به مشارکت فعالانه در طرح‌های کارآفرینی روستایی، تشویق سازمان‌های دولتی و غیردولتی به حمایت از فعالیت‌های کارآفرینی در روستاها و حمایت ویژه از زنان روستایی کارآفرین را شامل‌ می‌شود.

پیامدهای مثبت توسعه کارآفرینی در اقتصاد کشور بیش از سایر اثرات آن مورد توجه قرار گرفته است. به باور محققین، کارآفرینان از رسیدن نظام اقتصادی به تعادل ایستا جلوگیری می کنند و بواسطه رفتارهای فرصت جویانه خود، اقدام به فرصت سازی برای کلیت نظام اقتصادی می نمایند. تاثیرات دیگری نظیر ایجاد اشتغال و رشداقتصادی نیز مدنظر پژوهشگران بوده است. کارآفرینی از زوایای گوناگون در توسعه اقتصاد اثرگذار می باشد: ایجاد ثروت، اشتغال زایی، ایجاد و توسعه فن آوری، تعیین ارزش¬ها، ترغیب و تشویق سرمایه گذاری، شناخت، ایجاد و گسترش بازارهای جدید، افزایش رفاه و ساماندهی و استفاده اثربخش از منابع سرزمینی.