کاخ مظفری تهران

کاخ مظفری تهران ، از جمله جاذبه‌های تاریخی این شهر بوده که در محله‌ای نام‌آشنا به نام دارآباد قرار دارد.

کاخ مظفری تهران ، در دو طبقه و با الهام از سبک معماری فرانسوی ساخته شده است.

این عمارت،تنها کاخ قاجاری با سقفی بیضی است.

گچ‌بری‌ها و آیینه‌کاری‌های مشرف به آبنمای قرار گرفته در وسط حیاط،در نوع خود بی‌نظیر می‌باشند.

همچنین آبنمای آبی رنگ بسیار زیبایی بشکل کلاه خودجنگی درمقابل درورودی ساختمان نظرشما را بخود جلب می‌کند.

از دیگر تزیینات این عمارت،می‌توان به سرستون‌های پلکانی گچ‌بری‌های گلویی دیوارهای هر طبقه و تزیینات چوبی اشاره کرد که به صورت لمه

کوبی در طبقه دوم و پنجره‌های طبقه پایین به چشم می‌خورند.

طبقه اول این ساختمان،کاربری اداری داشته و دیوارهای گچ بری شده هر اتاق که با هنرمندی تمام تزیین شده‌اند،شما را به حیرت وا می‌دارند.

ستون‌های اطراف پلکان واقع در این عمارت،به اندازه‌ای زیبا هستند که با دیدن آن‌ها شگفت‌زده می‌شوید.

همچنین شومینه‌های ساخته شده از سنگ مرمر واقع در طبقه دوم،زیبایی خاصی به این بنا بخشیده است.

سقف چوبی پر نقش و نگار طبقه دوم کاخ مظفری،از شاهکارهای بی بدیل معماری می‌باشد.

درمورد تاریخچه کاخ مظفری تهران،باید بگوییم که در زمان مظفرالدین شاه این پادشاه قاجار به بیماری مهلک سل مبتلا شد.

با توجه به عدم وجود دارویی برای درمان این مرض در آن روزگار،این شاه قاجار به توصیه پزشک معالجش برای سکونت به قریه دارآباد مهاجرت

کرد.زیرا این منطقه از خوش آب و هواترین مناطق تهران بزرگ به شمار می‌رفت.

بعد از فوت مظفرالدین شاه،این بنا به آسایشگاهی برای معلولین تبدیل و پس از تغییر حکومت،کاخ مظفری بلا استفاده ماند.

تا این که،در دوران پهلوی دوم و در سال ۱۳۱۰ دکتر مسیح دانشوری اولین پزشک متخصص ریه ایران،به تأسیس مدرسه پرستاری در این محل

اقدام کرد.

گفتنی است که در دهه بیست شمسی ساختمان‌های دیگری نیز در محوطه این کاخ احداث گردید.

از جمله این بناها،می‌توان به ساختمان فخرالدوله اشاره کرد که به وسیله بانویی به همین نام ساخته شده است.