تب‌ شالیزار بیماری مشترک بین انسان و حیوان است

تب‌ شالیزار یکی از بیماری‌های عفونی و باکتریایی مشترک بین انسان و حیوان است که مردم به‌ویژه استان‌های شمالی در سال‌های اخیر با این بیماری آشنا هستند.
با توجه به اینکه علائم بیماری تب‌ شالیزار شبیه آنفلوآنزا است، به همین دلیل

شالیکاران باید مراقب بوده و این علائم را جدی بگیرند.

میکروب این بیماری در کلیه بسیاری از حیوانات مهره‌دار به‌ویژه پستانداران تکثیر و در محیط پراکنده می‌شود،معمولاً از طریق ادرار حیوانات وارد آب و خاک شده و مدتی باقی می‌ماند و افرادی که با آب و یا خاک سروکار داشته باشند، از جمله کشاورزان از طریق پوست یا مخاط وارد بدن آنان شده و در درون رگ‌ها ایجاد التهاب و تورم می‌کند.
دلیل اینکه به این بیماری تب‌ شالیزار گفته شده، این است که در خاک و آب مدت بسیاری باقی می‌ماند و معمولاً افرادی که بیشتر با آب و خاک سروکار دارند و در فصول مزرعه آنها را آلوده می‌کند.
البته احتمال ابتلای این بیماری در دام‌داران، قصابان، ماهیگیران،کارگران معادن و یا افرادی که به‌صورت تفریحی اسکی روی آب می‌کنند وجود دارد.
این بیماری دارای علائمی شبیه آنفلوآنزا ازجمله تب ناگهانی، سردرد، دردهای عضلانی است،ازنوع زودگذر و خوش‌خیم است و بهبود پیدا می‌کنند؛ تنها در ۱۰ درصد موارد نوع شدید بیماری ممکن است متورم شدن کبد، ابتلا به زردی، اختلال در کلیه، تأثیر در مغز و استخوان و کاهش پلاکت، درگیری ریه و خونریزی در مغز اتفاق می‌افتد که خطرناک است.
از سال ۸۲ در مازندران در فصولی که کشاورزی آغاز می‌شود بیماری تب‌شالیزار خود را نشان می‌دهد،در سال‌هایی که شاهد بارندگی پس از یک دوره خشک‌سالی بودیم، این بیماری شیوع بالاتری پیدا کرده است.

در سال‌های نخست این بیماری شناخته‌شده نبود و مخارج بسیاری به بیماران تحمیل می‌کرد، در حال حاضر جامعه پزشکی به‌ویژه پزشکان خانواده و حتی بهورزان آگاهی و اطلاعات کافی در مورد این بیماری دارند و در صورت مشاهده بیمار را به پزشک معرفی کرده تا نسبت به درمان اقدام شود.

به کشاورزان توصیه می شود هنگام کار کردن در مزارع برنج برای پوشش دست‌ها از دستکش و پا از چکمه استفاده کنند، این افراد باید مراقب باشند هنگام کار کردن دچار خراشیدگی نشوند و در صورت خراش حتماً شست‌وشو و پانسمان کرده و روی آن پوششی قرار دهند تا آب نفوذ نکند و سپس وارد مزرعه شوند.
افراد به هیچ عنوان نباید از آب کنار مزرعه حتی هنگام تشنگی زیاد میل کنند و در صورت شست‌وشوی دست و صورت مراقب باشند که آب وارد مخاط بدن آنان نشود.

توصیه به افراد این است که در صورت مشاهده علائم و ابتلا هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کرده تا اقدامات درمانی صورت گیرد.

احتمال ابتلا به‌صورت مستقیم این بیماری وجود دارد، به‌ویژه کارکنان شهرداری که مبارزه با موش را در دستور کار دارند و سطح جداول آهک می‌ریزند و زباله‌ها را جمع‌آوری می‌کنند، این‌ افراد می‌توانند با گازگرفتگی از سوی موش ناقل این بیماری شوند.

* بیماری تب شالیزار واکسن ندارد

تب شالیزار، بیماری مشترک میان انسان و دام است،علائم بیماری تب شالیزار تب، سردرد، درد استخوان، لرز و علائم گوارشی است و درصد کمی یرقان ایجاد می‌کند که می‌تواند خطرناک باشد.
بیماری تب شالیزار واکسن ندارد و بهترین راه درمان با استفاده از داروهای آنتی‌بیوتیک است.
عامل بیماری در ادرار حیوانات و جوندگان اسب، گاو و موش وجود دارد و ممکن است افرادی که در شالیزار کار می‌کنند از طریق مخاط و یا پوست زخمی ویروس وارد بدن‌شان شده و مبتلا شوند.
همچنین کارگرانی که در معدن کار می‌کنند از طریق آلودگی، صیادان و افرادی که در برکه‌ها و آب‌های آزاد شنا می‌کنند در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.
افرادی که از آب چشمه آزاد استفاده می‌کنند ممکن است عامل بیماری از طریق مخاط وارد بدن‌شان شود، به همین دلیل باید افراد از مصرف آب غیربهداشتی و شست‌وشوی میوه و سبزی و دست و شنا کردن در آب‌های آزاد خودداری کنند.
افرادی که دارای زخم در پا هستند حتماً هنگام ورود به شالیزار از پوشش استفاده کرده یا پس از بهبودی وارد شالیزار شوند.
بیماری تب شالیزار در مناطق گرم و مرطوب شایع است.
منبع:خبرگزاری فارس