روستای سنگ چال

روستای سنگ چال , روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آمل در استان مازندران است.

سنگچال در دهستان چلاو قرار دارد , به دلیل زیباییهای بی مانندش از دیدنیهای مازندران به شمار می آید.

سنگ‌چال دهکده کوهستانی دورافتاده‌ای در جنوب شرقی دامنه البرز ، در ۴۷ کیلومتری جنوب شرقی آمل است.

سال‌ها پیش بخشی از یک ناحیه بابل به شمار می‌آمد.

امّا از آنجا که جاده اصلی به دریای خزر ( با مسافت حدود ۳۵ کیلومتر ) از نزدیکی دهکده می‌گذرد، اهالی دهکده مایل بودند که جزو

دهستان چلاو آمل محسوب شوند.

سنگچال ییلاقی بزرگ و پرجمعیت است.

چشمه های خنک وگوارا ، تپه های سرسبزودیدنی و جنگلهای انبوه سنگ چال به بهشتی بی مانندتبدیل کرده.

جمعیت

براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته ، جمعیت آن ۱۸۷ نفر (۵۱ خانوار) بوده‌است.

محله های سنگ چال:

۱- پیده سره : که در زبان محلی به خانه قدیمی میگویند که البته باید بگویم که برخلاف اسمش در آن خانه های نوساز و ویلایی ساخته شده است.

۲- جور سره : که این هم در زبان محلی به خانه بالا دست روستا میگویند.

۳- مست قلا : که این هم به معنی جای زندگی انسانهای سر مست و شاد است.

۴- شل کنار : که این هم به خاطر خاک شل منطقه به آن شل کنار میگویند.

۵- فرنی کلا : که به تپه روبروی روستا که از آنجا کل روستا را میبینید میگویند.

۶- آقا سر : به خاطر وجود بقعه امامزاده محمد به این منطقه آقا سر میگویند.

آب شرب روستا از دو چشمه تامین میشود به نام های چشمه هیتکا و چشمه دنگ که آبهای گوارا و خنک آن در منطقه معروف است.

گویش

گویش محلی سنگ‌چال ، از نظر حوزه زبانی، متعلق به شاخه شمال غربی زبان‌های ایرانی نو و زیرگروه گویش‌های کرانه دریای خزر است.

کی از مشخصه‌های اصلی ساخت‌ آوایی آن نبود صامت /ž/ و وجود مصوّتِ /Ə/ به جای /e/است که مانند یک واجگونه بعد از همزه و در واژه‌های عربی به کار می‌ رود.

در این گویش ، گذشته نقلی و بعید متعدی و لازم با فعل کمکی «دار-/داشت-» ساخته می‌شود.

مثلاً: بخردارمه (خورده‌ام) ، و بخرداشتمه (خورده بودم).

» مطالب مرتبط:

روستای ایمن آباد روستای شاهان دشت روستای فارسیان روستای دلیر روستای قرن آباد