نظم اجتماعی توسعه

باسلام و احترام

همانطور که استحضار دارید ،
“نظم اجتماعی توسعه” در روستاها، نیارمند توجه اساسی به “تنظیم هدفمند و پایدار ارکان توسعه است”.
که “دهیاران” در این نگاه جایگاهی راهبردی و تعیین کننده دارند؛
نقش تعیین کننده و موءثرآنها در پیشرفت وآبادانی روستاها نمی تواند بدون “تنظیم سیاسی” مبتنی بر”مدیریت جامع روستا” جایگاه واقعی خود را پیدا کند.

ازطرفی جایگاه شوراهای اسلامی در قانون اساسی و ماموریت و وظائف آنها شرائطی را فراهم آورده است که نمیتوان بدون توجه به آن درخصوص اشتغال و ارتقاء و بهبود زندگی دهیاران درابعاد شخصی و اجتماعی پیشنهادی کارساز داد.
چرا که شوراها براساس قانون و معیارهای ویژه خود، فردی را به منظور مدیریت اجرایی روستا به عنوان “دهیار” انتخاب می نمایند تا عهده دار وظیفه ی اجرای مصوبات شورا، همراه با انجام وظایف محول از سوی دستگاه های اجرایی کشور باشد.

شوراها ودهیاران به عنوان نهادهای مردمی و محلی که مدیریت روستاها را بر عهده دارند، می توانند با سیاست گذاری، مدیریت و اجرای برنامه های مختلف آموزشی، توسعه ی زیرساخت های لازم، کمک به جذب منابع مالی و اموری از این قبیل در توسعه ی روستاها نقشی اساسی ایفا نمایند.
هرچه تعداد بیشتری از این مدیران محلی از بین نخبگان و تحصیلکردگان و دلسوزان روستا انتخاب شوند، در فرایند تلاش و خدمت خود، دستاوردهای عظیم تر و بهتری بدست خواهند آورد. که وارد شدن نخبگان و دلسوزان روستایی نیاز به مشوقهایی دارد. که مهمترین آن، امنیت شغلی برای دهیاران و حتی مهمتر از آن ارتقاء شغلی آنان است.

لذا پیشنهاد می شود، برای ارتقاء و بهبود جایگاه دهیاران بعنوان یکی از ارکان اساسی “مدیریت جامع روستاها” نظام ارزشیابی دهیاران با نگاهی نو و متناسب با شرایط کنونی برنامه های توسعه و روند و حرکت گسترده ی آن بازبینی و تنظیم شود. تا دهیاران در رتبه های مختلف با قابلیت ها وتوانمندی ها و تخصص ها یی که دارند، جای گیرند و چنانچه هر یک از ایشان نمره لازم و خوبی را کسب نمودند، در جایگاه های مختلف مدیریتی از آنها استفاده شود.
لذا پیشنهاد می شود که در مرحله اول، امنیت شغلی برای دهیارانی که در نظام ارزشیابی نمره خوبی را بدست آورده اند، فراهم گردد که شوراها به سادگی نتوانند بدون دلیل قانع کننده و صرفا” بخاطر سلایق شخصی و قبیله ای و… اقدام به تغییر دهیار نمایند. . چرا که این دهیاران، هم توان مدیریتی لازم را دارند و هم تجربه لازم را کسب کرده اند و هم آموزشهای لازم را در طول خدمت فراگرفته اند و هم از جوانی خود هزینه کرده اند و دولت نیز در این راستا سرمایه گذاری زیادی را برای آنان متقبل شده است. و در مرحله بالاتر، برای تشویق آنان تدابیری صورت گیرد که برای جذب نیرو در وزارت کشور چه بعنوان کارشناس و چه بعنوان بخشدار و فرماندار و… و یا دیگر نهادها و سازمانهای مرتبط با روستا از بین همین دهیاران کارآزموده و کاربلد انجام شود. که اگر این مهم از نظر به عمل درآید، موجب خواهد شد که نخبگان و دلسوزان روستایی با ذوق و شوق بیشتری پای به عرصه ی مدیریت و خدمت رسانی در روستا بگذارند.

همچنین اگر برای شوراهای اسلامی امتیازاتی در نظر گرفته شود، یقین بدانیم که افرادی قدم به عرصه خدمت رسانی خواهند گذاشت که روند توسعه کُند روستا ، سرعت بیشتری به خود خواهد گرفت. که در دراز مدت به نفع روستا و روستایی است.

با تقدیم احترام: عباس تیموری