روستای امرولە در ۶۸ کیلومتری شمال شهرستان سنندج واقع شده است . این روستا از لحاظ تقسیمات کشوری جز بخش تازه تاسیس حسین آباد می باشد. روستای امروله دارای ۱۰۶ سکنه بوده که اکثرا به کشاورزی ، دامپروری و باغداری اشتغال دارند .
قدمت این روستا به دوره ساسانیان بر می گردد و هنوز هم آثار قلعه های آن دوران باقی مانده است .
اوج رونق این روستا به دهه ۴۰ و ۵۰ بر می گردد که بیش از ۲۵۰ سکنه با جمعیتی بالغ بر ۷۰۰نفر در این روستا زندگی می کردند .
امروله بعنوان یک روستای شاخص با ویژگیهای خاص خود در منطقه مطرح است . موقعیت مناسب جغرافیایی ، دارا بودن چندین مکان گردشگری بە همراە پیشینە تاریخی این روستا را از دیگر روستاها متمایز می کند .
اسم دهیار : سید برهان هدایتی
روستا : امروله
استان : کردستان
بخشداری : حسین آباد
-
-
روستای امروله
-
-
روستای امروله
-
-
روستای امروله
-
-
روستای امروله
✅ تحقیقاتی در رابطه موانع توسعه روستاهای کردستان توسط دهیار روستای امروله
روستای امرولە در ۶۸ کیلومتری شمال شهرستان سنندج واقع شده است از لحاظ تقسیمات کشوری جز ٔ بخش تازه تاسیس حسین آباد می باشد در حال حاظر دارای ۱۰۶ سکنه بوده که اکثرا به کشاورزی ، دامپروری و باغداری اشتغال دارند . قدمت این روستا به دوره ساسانیان بر می گردد و هنوز هم اثار قلعه های ان دوران باقی مانده است . اوج رونق این روستا به دهه ۴۰ و ۵۰ بر می گردد که بیش از ۲۵۰ سکنه با جمعیتی بالغ بر ۷۰۰ نفر در این روستا زندگی می کردند چندین عامل در کنار هم باعث شدند که امروله رونق گذشته خود را از دست بدهد که بصورت خلاصه به آن می پردازیم اما امروزە نیز همچنان امروله بعنوان یک روستای شاخص با ویژگیهای خاص خود در منطقه مطرح است . موقعیت مناسب جغرافیایی ، دارا بودن چندین مکان گردشگری بە همراە پیشینە تاریخی این روستا را از دیگر روستاها متمایز می کند .
با روند روبه رشد جمعیت در کشور وابستگی جامعه به مواد غذایی بیشتر می شود و روستاها نقش بسزایی در تولید مواد غذایی دارند لذا توجه به توسعه روستا ها یک ضرورت است بسیاری از صاحب نظران توسعه ملی بر این باورند که بدونه عمران و آبادنی روستاها امکان توسعه ملی وجود ندارد . جامعه ای که روستای فقیر خود را به هر عنوان فراموش کند وبه حال خودش رها سازد ، در حقیقت خود را از یک منبع بسیار مهم توسعه محروم می سازد .
قبل از انقلاب هیچ گونه برنامه ای برای توسعه روستاها تنظیم نشده بود و سیاستمداران بیشتر روی توسعه شهرها تمرکز کرده بودند این غفلت در همه جا اشکار شد و مهاجرت گروهی به شهرهای بزرگ زاغه نشینی را به میان اورد . روستای امروله نیز از این قاعده مستثنی نبود اما بخاطر چند طرح زیر بنایی مانند دسترسی مردم به اب لوله کشی ، احداث مدرسه ، و خانه فرهنگ وخانه انصاف ، اشتغال روستایی تا حدودی مهاجرت کم رنگتر بود .
با تغییرات اقلیمی مانند خشک سالیهای پی در پی ، ورود تکنولوژیهای جدید ، و افزایش سطح انتظارات مردم ، تغییرات سیاسی در کشور در کمتر از دو دهه جمعیت روستا از ۲۵۰خانوار به ۶۰ خانوار افت کرد . اگر برنامه ریزی هایی مناسب متناسب با این تغییرات در روستا انجام می گرفت بی شک سرعت مهاجرت را توقف یا کاهش می داد . در این روستا بیش از ۱۱ قطعه آسیاب آبی فعال بودند و در هریک از این آسیب ها چندین نفر اشتغال داشتند که با تکنولوژی جدید اسیاب برقی همه انها از بین رفتند وجمعی از اهالی روستا سرشان بی کلاه ماند اگر برنامه ریزی بموقعی در ان زمان انجام می گرفت و این افراد بیکار با استفاده از این تکنولوژی در شغل های جدید مانند صنایع وابسته کشاورزی و تبدیلی بکار برده می شدند می توانستند رونق روستا را حفظ کنند .
بعد از انقلاب دولتمردان جهت پیشگیری از فاجعه بزرگتر اقدام به اجرای چندین طرح زیر بنای توسط جهاد سازندگی در روستاها نمودند.
سدّ مخزنی امروله یکی از این طرح ها بود که بعلت برخورد با یکی از قلعه های باستانی این روستا برای همیشه تعطیل شد . اما خدمات دیگری مانند جاده سازی، بهسازی لوله کشی اب اشامیدنی ، احداث چندین پل ، بهسازی قنات و جوی اب کشاورزی ، برق رسانی ، خانه بهداشت ، دفتر مخابرات و چندین طرح کوچک وبزرگ دیگر به انجام رسید و در سال ۸۹ با تاسیس دهیاری در این روستا خدمات قابل توجهی مانند ؛ بهسازی فاضلاب، اجرای چهار فاز طرح هادی ، سامان دهی زباله های روستا از طریق خرید وسیله نقلیە جمع اوری زباله واحداث جایگاه زباله ، احداث پارک کودک ، بهسازی چشمه روستا ، ایجاد طرح گردشگری روستا ، ساماندهی یک فاز از اب های سطحی روستا و اجرای چندین برنامه اموزشی و فرهنگی در کنار بعضی مسائل دیگر توانست مهاجرت را از شهر به روستا معکوس کند ودر حال حاضر بیش از ۱۰۶ خانوار در این روستا زندگی می کنند .
✅اما موانع دست و پا گیر هنور سر راه توسعه این روستا قرار گرفته است که بطور خلاصه به آن اشاراتی خواهیم کرد :
۱ـ عدم برنامە ریزی مناسب توسط مسئولان برای توسعه این روستا ، یعنی هنوز هیچگونه برنامه و چشم اندازی برای مجریان و مدیران محلی تنظیم نشده است و معمولا مسئولان محلی بنا به ذوق و سلیقه خود حرکت می کنند . این در حالیست شرط توسعه هر جامعه ای ابتدا برنامه ریزی متناسب با ان جامعە و اجرای ان در طول زمان توسط مجریان است .
۲ـ عدم سرمایەگذاری ساکنین روستای امروله در زادگاهشان بعلت عدم بهره وری مناسب ، بسیاری از ساکنین این روستا در شهرهای مجاور صاحب چندین مغازه و خانه هستند در حالیکه منزل مسکونی انها در روستا از وضعیت مناسبی برخودار نیست .
۳ـ عدم اگاهی مناسب کشاورزان ، دامداران و باغداران از فنون وعلم روز کشاورزی . کشاورزی تقریبا هنوز هم بصورت سنتی انجام می گیرد . هنوز هیچگونه برنامه ای برای اصلاح نژاد دامهای این روستا انجام نگرفته است ، مراتع این روستا بعلت تخریب و چرای زودرس و عدم ترمیم ان در حال فرسایش و نابودی است ، هنوز بسیاری از محصولات مازاد این روستا بعلت نبود صنایع تبدیلی هدر می رود و یا با قیمت بسیار پایین در بازار بفروش می رسد . برای نمونه بعلت عدم آشنایی کشاوززان با مراحل غنی سازی کاه گندم این محصول مازاد با کمتر از یک هشتم قیمت واقعی در بازار عرضه می گردد .
۴ـ استمرار سیاست تجمیع در اموزش های رسمی توسط دولت ؛ در بررسی های انجام گرفته یکی از علل های مهاجرت مردمان این روستا به شهرها . در دسترس نبودن امکانات و مکان های آموزشی جهت ادامه تحصیل فرزندان آنهاست . بسیار از خانواده جهت ادامه تحصیل فرزندان خود همراه آنها مهاجرت کرده اند .
۵ ـ بی توجهی به تاثیر فعالیت های دسته جمعی و تعاونی در این روستا تا به امروز هیچ گونه طرح تعاونی بعلت عدم استقبال مردم در این روستا نمود پیدا نکرده است .
۶ـ قطعه قطعه شدن زمین های بزرگ کشاورزی در بین چندین وارث و عوارض پیشرو ان
۷ ـ نقصان تحرکات عمرانی ، بی تفاوتی دولت در مقابل مشکلات مطرح شده مردمان این روستا و نقصان برنامه های آموزشی در این روستا