عشق و پشتکار رمز موفقیت بانوان کارآفرین در همدان

زنان کارآفرین در کشورهای رو به توسعه امید اول برای ارتقای بنیان اقتصادی خانواده‌ها و رشد و توسعه‌ کشور خود محسوب می‌شوند.

موفقیت زنان کارآفرین نه ‌تنها سبب سودهای اقتصادی می‌شوند بلکه منافع اجتماعی و فرهنگی هم ایجاد می کنند چراکه زنان به دلایل متعدد از جمله بیکاری و کاهش دستمزدها و نارضایتی از شغل قبلی وارد عرصه کارآفرینی می‌شوند و بهطور جدی کارآفرینی راهی برای برون‌رفت از بیکاری معمول است.

بسیاری از علاقمندان به کارآفرینی گمان می‌کنند که این مقوله موضوع عجیبی است و نیاز به ایده های کارآفرینی خارق‌العاده‌ و تخصص‌های خاص دارد که آن هم فقط با سرمایه میلیاردی محقق می‌شود در حالی که این چنین نیست و نمونه های بسیاری دیده می شود که چند ایده کارآفرینی با سرمایه های ناچیزی راه اندازی شده و پا گرفته اند.

اگرچه در روزگاری نه چندان دور کارآفرینی محدود به آقایان بود اما در چند دهه اخیر بانوان نیز به این حوزه وارد شده و موفقیت های چشم گیری کسب کرده اند

اگرچه در روزگاری نه چندان دور کارآفرینی محدود به آقایان بود اما در چند دهه اخیر بانوان نیز به این حوزه وارد شده و موفقیت های چشم گیری کسب کرده اند که در همین راستا برآن شدیم تا پای صحبت های دو نفر از بانوان کارآفرین استان همدان؛ کبری بهرامی  و لیلا ابراهیمی بنشینیم که در ادامه متن این گفتگوها را می خوانید:

کبری بهرامی زنی ۵۰ ساله است که در روستای آبرومند از توابع شهرستان بهار استان همدان زندگی می‌کند؛ یک زن روستایی که مانند بسیاری از زنان روستایی کشورمان، سرسختانه روی پای خودش ایستاده است.

خانم بهرامی یکی از ده ها و صدها بانوی با پشتکاری است که با وجود کمبودها، مشکلات و دوری از امکانات پای هدف خود ایستاده و دست از تلاش برنمی‌دارد.

کبری بهرامی تنها برای خودش بلکه برای چند نفر دیگر هم فرصت کسب ‌وکار به وجود آورده و نامش را در زمره زنان موفق استان همدان در عرصه تولید پوشاک و باغداری ثبت کرده است

وی حالا نه تنها برای خودش بلکه برای چند نفر دیگر هم فرصت کسب ‌وکار به وجود آورده و نامش را در زمره زنان موفق استان همدان در عرصه تولید پوشاک و باغداری ثبت کرده است.

کبری بهرامی مانند بسیاری از بانوان کارآفرین سرمایه قابل توجهی نداشته و تنها سرمایه‌ او لطف خدا و تلاش شبانه‌روزی خودش بوده که به ثمر نشسته ضمن اینکه معتقد است فرهنگ کار آفرینی اگر در جامعه جاری شود، در اقتصاد و اشتغال مشکل نخواهیم داشت.

*لطفا خودتان را معرفی کنید و بگویید کار خود را از چه سالی شروع کردید
بنده کبری بهرامی متولد سال ۱۳۴۱ هستم؛ از همان دوران کودکی علاقه به خیاطی داشته ام اما کار خود را به صورت رسمی از اوایل دهه ۷۰ شروع کردم و از اردیبهشت ماه سال جاری کارگاه را گسترش دادم.

*فعالیت اصلی شما در چه زمینه هایی است؟
کار اصلی ما دوخت لباس‌های مختلف زنانه، بچه گانه و مردانه است و در کنار کار دوخت به همراه گروهی از زنان خانه دار روستا در منزل پخت نان محلی، بریدن رشته، دوخت کیف، عروسک بافی و قالی بافی هم انجام می‌دهیم.

*در حال حاضر چند نیرو در کارگاه شما مشغول به فعالیت هستند
با فعالیت های تعریف شده در کارگاه برای ۱۵ نفر به‌صورت مستقیم و برای حدود ۱۰ نفر هم به‌صورت غیرمستقیم اشتغال ایجاد شده است که بیشتر این شاغلان زن هستند.

*مهمترین عامل موفقیت شما چه بوده است
عامل موفقیت در درجه اول توکل به خدا بوده ضمن اینکه من اصولا آدم خوش بین، آینده نگر و علاقه مند به پیشرفت در زندگی هستم و این اعتقاد باعث صبر من در برابر مشکلات شده و زنان روستا هم به من قوت قلب زیادی می دهند و زمانی که می دیدم که این خانم ها می توانند روی پاهای خودشان بایستند تحمل سختی ها برای من آسان تر می شد.

*چه عاملی باعث شده که شما به فکر تاسیس کارگاه تولیدی بیفتید
روستایی آبرومند با اینکه آب و هوایی خوبی دارد اما متاسفانه به دلیل عدم اشتغال جوانان، مهاجرت از این روستا به شهرها زیاد است که در اینگونه مهاجرت‌ها زنان بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند به همین خاطر به فکر اشتغال زایی در روستا افتادم.

یکی از راه های جلوگیری از مهاجرت ایجاد اشتغال پایدار است که این امر باید یکی از  دغدغه های مسولان ما برای مردم روستاها باشد.

*لطفا از موانعی که سر راهتان وجود داشته  برایمان بگویید
در شروع کار با موانع بسیاری مواجه شدیم و در حال حاضر هم بخشی از این مشکلات همچنان وجود دارند به طوری که از لحاظ مالی مشکل داشتیم و حتی نیروهای ما در خانه هم چرخ خیاطی نداشتند ضمن اینکه دور بودن از شهر برای گرفتن کارها از جمله مشکلات قابل توجه بود.

به هر حال شروع هر کاری با مشکلات متعددی همراه است اما در این مسیر باید کفش آهنین به پا کرد تا به اهدافی که برای خود ترسیم کرده ایم برسیم.

*توصیه شما به زنان روستایی که تازه وارد عرصه کار شده اند،  چیست؟
به نظر من بسیاری از افراد دیگر هم می توانند کارهای بسیار بزرگ تر و مهمتر از فعالیت من انجام دهند که توصیه میکنم به هیچ عنوان ناامید نشوند.

جوانانی که می گویند کار نیست بدانند که همت و تلاش از همه چیز مهم تر است و حتی اگر سرمایه هم نباشد می توانند با عزم و اراده آهنین به مشکلات غلبه کنند.

باید دست افراد دیگر را هم بگیریم چراکه اگر این احساس در کل جامعه به وجود بیاید نه تنها مشکل اقتصادی و اشتغال حل می شود بلکه می توانیم صادر کننده بسیاری از تولیدات و محصولات باشیم

باید مسیر خود را پیدا کنند و در این مسیر دست افراد دیگر را هم بگیریم چراکه اگر این احساس در کل جامعه به وجود بیاید نه تنها مشکل اقتصادی و اشتغال حل می شود، بلکه می توانیم صادر کننده بسیاری از تولیدات و محصولات باشیم و رفاه را در جامعه به بوجود بیاوریم.

در ادامه گفتگو به سراغ لیلا ابراهیمی بانوی کارآفرین دیگری رفتیم که با وجود معلولیت جسمی توانسته از کارآفرینان مطرح استان همدان باشد و برای بانوان دیگر، شغل و درآمد ایجاد کند.

*برایمان از خودتان و این که چگونه مسیر موفقیت را طی کردید، بگویید
لیلا ابراهیمی هستم؛ ۴۱ ساله و در شهر همدان به دنیا آمده ام؛ من همیشه خیلی سخت کار می‌کردم و حتی زمانی که در مکان های مختلف مشغول به کار  بودم نسبت به کمیت و کیفیت کارم حساسیت بسیاری داشتم.

من بخاطر معلولیت پایم مشکلاتم بسیار بیشتر از سایر بانوان دیگر است، چرا که متاسفانه در جامعه ما به افرادی که دارای معلولیت جسمی هستند کمتر اعتماد می شود و در واقع  می ترسند اگر به ما کار بدهند کار تحویلی به آنها خراب شود و فکر می‌کنم بزرگترین مانع برای ورود به عرصه اشتغال و کارآفرینی تفکرات برخی از افراد است.

*معتقدید در تحقق اقتصاد مقاومتی نقش دارید برایمان از اهدافتان بگویید
اقتصاد مقاومتی یعنی روی پای خود ایستادن و توجه به مصرف کالای تولید داخلی؛ متأسفانه خارجی‌ها بازار پوشاک ایران را قبضه کرده‌اند و این در حالی است که اگر تولید پوشاک داخلی مورد حمایت قرار گیرد اشتغال بسیار زیادی در این بخش می‌توان ایجاد کرد.

در گذشته بیشتر خانم‌های ایرانی از خیاطی سر در می‌آوردند و خودشان پوشاک مورد نیاز خانواده را تأمین می‌کردند که خوشبختانه در حال حاضر نیز تمایل به فراگیری مهارت زیاد شده و هنرجویان با کسب مهارت برای خود اشتغالزایی می‌کنند.

بانوان با کسب مهارت هم به تامین لباس های مورد نیاز اعضای خانواده خود کمک می کنند و هم تولید داخلی قوی خواهد شد

بر همین اساس اگر از علاقمندان به این حرفه حمایت شود زمینه برای تحقق اقتصاد مقاومتی مهیا خواهد شد چراکه بانوان با کسب مهارت هم به تامین لباس های مورد نیاز اعضای خانواده خود کمک می کنند و هم تولید داخلی قوی خواهد شد.

*با توجه اینکه شما دارای معلولیت جسمی هستید آیا از شماحمایت خاصی شده است
نه متاسفانه و گلایه من از اداره بهزیستی نیز همین است؛ این سازمان به جای اینکه حامی افرادی مثل من باشد برای گرفتن یک تسهیلات با مبلغ ناچیز هم اعتماد لازم را به مددجو ندارد و برای ما مسیر ضمانت‌ها بسیار سخت تر از افراد عادی است.

این در حالیست که اگر دولت از کارآفرینان معلول حمایت کند بسیاری از مشکلات در مسیر اشتغالزایی این قشر برطرف می‌شود.

*چند نفر در مجموعه شما مشغول به کار هستند
تا قبل از شیوع ویروس کرونا بنده هفت نیروی فعال در کارگاه داشتم که بیشترین دوخت هم لباس خانگی بود اما متاسفانه با شیوع ویروس کرونا دوخت هم کمتر شد و برای رفع کمبود ماسک بیشتر دوخت لباس های مخصصو پرستاران بخش کرونا برای کادر درمان و تولید ماسک برنامه ریزی شد و در حال حاضر سه نفر نیرو در کارگاه مشغول به کار هستند.

*رمز موفقیت خود را در چه میدانید
موضوع آموزش در حرفه خودم برای من مهم بوده و چندین مدرک طراحی و دوخت هم دارم و دوره های تخصصی بسیاری هم در حوزه کاری خود گذراندم ضمن اینکه معتقدم تجربه در کنار آموزش و علم آموزی به موفقیت در کسب و کار کمک می کند.

اینکه کم و بیش اهل مطالعه کتاب های انگیزشی هستم نیز بی تاثیر نبوده چراکه  من بخاطر معلولیتم گوشه گیر و منزوی بودم اما با مطالعه اعتماد به نفسم را بالا بردم و همیشه سعی میکنم هدف ها و برنامه های آینده خود را بنویسم.

هیچ وقت به افکار منفی اجازه رشد در ذهن خودم را نمی دادم

من همیشه به این نوع کار علاقه خاصی داشتم و سعی میکردم دید مثبتی به آینده شغلی خود داشته باشم و هیچ وقت به افکار منفی اجازه رشد در ذهن خودم را نمی دادم.

ناگفته نماند همیشه به آینده امیدوار بودم ضمن اینکه داشتن پشتکار و پیگیر بودن در کارها، متفاوت بودن در کار و اینکه هیچ وقت دوست نداشتم از کسی یا چیزی کپی برداری کنم مدنظرم بود اما تاسیس یک کارگاه تولیدی بزرگ از آرزوهای بزرگ بنده است.

گفتگو با این بانوان کارآفرین بیانگر آن است که می توان با حداقل امکانات هم قدم های بزرگی برداشت؛ با توجه به اینکه حدود نیمی از جمعیت هر جامعه را زنان تشکیل می دهند و این گروه کثیر، عهده دار تنظیم امور خانگی و تعیین کننده مسیر اقتصاد و خانواده محسوب می شوند، در امور اقتصادی و تنظیم بودجه خانوادگی دخالت مستقیم دارند و هر جنبشی که بخواهد رفاه اجتماعی و نظم اقتصادی را توسعه دهد، ناگزیر است که از توجه و همکاری آنها بهره مند باشد نیاز است تا به کارافرینی و ورود زنان به عرصه مشاغل خانگی توجه جدی شود.

 به راستی که بانوان همدانی علی رغم مشکلات و موانعی که سر راه اشتغالزایی و تولید وجود دارد، توانسته اند در سال جهش تولید با عشق و پشتکار راه خود را امیدوارانه و با موفقیت طی کنند و مطمئناً موفقیت زنان کارآفرین، نه تنها سبب سودهای اقتصادی خواهد شد بلکه منافع اجتماعی و فرهنگی را نیز در پی خواهد داشت، موضوع مهمی که نیاز است در جامعه به آن توجه بیشتری شود و با الگوسازی و حمایت های درست، زنان را امیدوارانه و با انگیزه در مسیر کارآفرینی پیش بُرد.