آیا دهیاری می تواند در مسیر انجام امور خود از کمک های داوطلبانه اهالی روستا استفاده کند؛ ساز و کار جذب و استفاده از این کمک ها چیست؟
پاسخ: ماده واحده ی قانون تأسیس دهیاری های خودکفا در روستاهای کشور مصوب ۱۳۷۷/۴/۱۴دهیاری را دارای شخصیت حقوقی مستقل و خود کفا از نظر مالی تعریف کرده است. بدیهی است خودکفایی دهیاری به منزله ی عدم اتکای آن به منابع دولتی و استقلال مالی آن است. در این زمینه، بند چ ماده ی ۳۶ آیین نامه مالی دهیاری ها یکی از منابع درآمدی دهیاری ها را اعانات و کمک های اهدایی اشخاص و سازمان های خصوصی برشمرده است. ماده ی ۱۱ اساسنامه تشکیلات و سازمان دهیاری ها نیز با تأکید بر لزوم خودکفایی دهیاری ها، خودیاری اهالی روستا را به عنوان منبعی مهم در تأسیس و نهادینه شدن فعالیت دهیاری معرفی کرده است. این خود یاری و کمک می تواند شامل کمک های نقدی و اموال منقول و غیر منقول باشد. به طور مثال اهالی روستا ممکن است زمین و ساختمان یا تجهیزات یا مبالغ نقدی را برای خدمات رسانی و تقویت مالی دهیاری به آن اهدا کنند. البته قبول این هدایا و اعانات و کمک های اشخاص و سازمان های خصوصی پس از تأسیس دهیاری در اجرای بند ۲۲ ماده ی ۱۰ اساسنامه تشکیلات و سازمان دهیاری ها نیاز به مصوبه شورای اسلامی روستا نیز دارد. اشاره به مصوبه ی شورای اسلامی روستا برای ضابطه مند کردن این کمک هاست .طبیعی است که دهیاری به عنوان مؤسسه ی عمومی غیر دولتی از چنین کمک ها و هدایایی استقبال خواهد کرد. هنگامی که چنین هدایایی با تصویب شورای اسلامی جذب شدند، جزو منابع دهیار محسوب می شوند و مصرف آنها نیز تابع مقررات آیین نامه ی مالی دهیاری ها و سایر مقررات حاکم بر اعتبارات دهیاری ها یا فروش اموال منقول و غیر منقول خواهد بود.
تلفن واحد پشتیبانی و فروش: 7000 15 35 011 داخلی 3
همراه (مدیر فروش) : 2208 666 0911
مازندران بابل چهار راه نواب صفوی روبروی اشرفی 16 جنب گل و بلبل
تلفن و فکس: 7000 15 35 011